nostalgy.....

დღეს გავიღვიძე და ვფიქრობდი რა ხდებოდა შარშან 8 დეკემბერს და საერთოდ დეკემბერში...

გამახსენდა რომ დეკემბერში იყო ის პართი რომლისთვისაც ძალიან ვემზადებოდით ....თათო ძალიან მეხმარებოდა... აღარ იცოდა რა გააკეთებინა... მართლაც ძალიან მაგარი დღე იყო...მაგ დღემ უფრო დამაახლოვა თათოსთან...დამაახლოვა და გამაცნო როგორი იყო ის სინამდვილეში...ბევრი სიმხიარულე იყო იმ დღეს...ძალიან ბევრი ხალხი...ბევრი მუსიკა....და რა ვიცი... მაგრამ ჩვენ ჩავიკეტეტ ტუალეტში და იქ ვლაპარაკობდით და ვტიროდით.... მე მის თვალებში შიშს ვხედავდი....სწორედ იმ შიშს რომელსაც ის არ მალავდა, არა უფრო სწორედ ვერ მალავდა...ყაჰოო ში შემოვარდებოდა და მომწერდა ხოლმე "გოჭი როგორ ხარ, რა მოხდა დღეს ახალი...." მაგრამ რაც თათო არაა ყაჰოო-ში აღარ შევდივარ...ვეღარ შევდივარ უბრალოდ....ამ ბოლო დღეებში ვგრძნობ რომ ძალიან მჭირდება....ძალიან...ისე როგორც არასდროს....

თათოს დასაფლავებაზე გავიცანი ერთი ადამიანი...რომელიც ძალიან შემიყვარდა ზალიან...და მართლა მიხარია რო ვიცნობ....და მიხარია რომ ეგეთი კარგია....ისიც მაშინ ვნახე პირველად...ალბათ ემახსოვრება....1ად მაშინ მე2ედ კი მზიურში "მზის ზეიმზე". ძალიან მაგარი დღე იყო....თათოს პატარა ლუკა ჰყავდათ მოყვანილი....ყველა თავისი ცხოვრებით ცხოვრობდა და სხვის საქმეში არავინ ყოფდა ცხვირს... მარიამიც მზიურში ვნახე პირველად....გრეტა....რა ვიცი ძალიან ბევრი ფორუმელი,ბევრი მხიარული ფორუმელი... ეხლა კი ვგრძნობ რო ყველა შეიცვლა და სულ სხნაირი გახდა...ზოგმა ნიღაბი მოიხსნა, ზოგმა გაიკეთა...ძნელი ადამიანთან ურტიერთობა...დედა ყოველთვის მეჩხუბებოდა ყველას ენდობიო და ყველას მეგობარს ეძახიო, მაგრამ არ ვუსმენდი...სანამ არ გამოვცადე ეს ყველაფერი....სანამ არ გამოვცადე თუ რა ძნელია მეგობარი რომ გიღალატებს....თუმცა უკვე ეგეც მკიდია...თავში ქვა უხლიათ ეგეთ მეგობრებს...